หมวด ๕ ศาสนสมบัติ

หมวด ๕

ศาสนสมบัติ

—————-

     ศาสนสมบัติ คือ ทรัพย์สินอันเป็นของพระศาสนา เป็นอุปกรณ์อันสำคัญในการวัดและการคณะสงฆ์

     ๔๕. มาตรา ๔๐ เป็นบทบัญญัติเดิม กำหนดประเภทแห่งศาสนสมบัติ

           ๑) ศาสนสมบัติกลาง

                (๑) ทรัพย์สินของพระศาสนา

                (๒) มิใช่ทรัพย์สินของวัดใดวัดหนึ่ง

           ๒) ศาสนสมบัติของวัด

                (๑) ทรัพย์สินของวัดใดวัดหนึ่ง

                (๒) วัดมีทรัพย์สินได้ตามกฎหมาย เพราะวัดเป็นนิติบุคคล

           ๓) การดูและรักษาและจัดการศาสนสมบัติกลาง

                (๑) ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของกรมการศาสนา

                (๒) เพื่อการนี้ให้ถือว่ากรมการศาสนาเป็นเจ้าของศาสนสมบัติด้วย

           ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พุทธศักราช ๒๔๘๔ ให้เป็นอำนาจของกระทรวงศึกษาธิการ แต่มิได้ให้ถือว่าเป็นเจ้าของศาสนสมบัติกลาง ปัจจุบันเปลี่ยนกรมการศาสนา เป็นสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

           ๔) การดูแลรักษาและจัดการศาสนสมบัติของวัด

                (๑) ให้เป็นไปตามกฎกระทรวง

                (๒) มีกฎกระทรวงฉบับที่ ๒ วางแนวปฏิบัติไว้

          ควรได้ศึกษากฎกระทรวงฉบับที่ ๒ ประกอบอย่างละเอียด

     ๔๖. มาตรา ๔๑ เป็นบทบัญญัติเดิม กำหนดการจัดทำงบประมาณศาสนสมบัติกลาง

           (๑) ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของสำนักนายกรัฐมนตรี

           (๒) โดยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม

           (๓) ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว จึงจะใช้งบประมาณนั้นได้