หมวด ๕
ศาสนสมบัติ
—————-
ศาสนสมบัติ คือ ทรัพย์สินอันเป็นของพระศาสนา เป็นอุปกรณ์อันสำคัญในการวัดและการคณะสงฆ์
๔๕. มาตรา ๔๐ เป็นบทบัญญัติเดิม กำหนดประเภทแห่งศาสนสมบัติ
๑) ศาสนสมบัติกลาง
(๑) ทรัพย์สินของพระศาสนา
(๒) มิใช่ทรัพย์สินของวัดใดวัดหนึ่ง
๒) ศาสนสมบัติของวัด
(๑) ทรัพย์สินของวัดใดวัดหนึ่ง
(๒) วัดมีทรัพย์สินได้ตามกฎหมาย เพราะวัดเป็นนิติบุคคล
๓) การดูและรักษาและจัดการศาสนสมบัติกลาง
(๑) ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของกรมการศาสนา
(๒) เพื่อการนี้ให้ถือว่ากรมการศาสนาเป็นเจ้าของศาสนสมบัติด้วย
ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พุทธศักราช ๒๔๘๔ ให้เป็นอำนาจของกระทรวงศึกษาธิการ แต่มิได้ให้ถือว่าเป็นเจ้าของศาสนสมบัติกลาง ปัจจุบันเปลี่ยนกรมการศาสนา เป็นสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ
๔) การดูแลรักษาและจัดการศาสนสมบัติของวัด
(๑) ให้เป็นไปตามกฎกระทรวง
(๒) มีกฎกระทรวงฉบับที่ ๒ วางแนวปฏิบัติไว้
ควรได้ศึกษากฎกระทรวงฉบับที่ ๒ ประกอบอย่างละเอียด
๔๖. มาตรา ๔๑ เป็นบทบัญญัติเดิม กำหนดการจัดทำงบประมาณศาสนสมบัติกลาง
(๑) ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของสำนักนายกรัฐมนตรี
(๒) โดยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม
(๓) ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว จึงจะใช้งบประมาณนั้นได้
Hits: 18