กฎมหาเถรสมาคม
ฉบับที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๐๖)
ว่าด้วยการลงนิคหกรรมแก่ภิกษุ *
——————–
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๘ และมาตรา ๒๕ แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.๒๕๐๕ มหาเถรสมาคมตรกฎมหาเถรสมาคมไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ กฎมหาเถรสมาคมนี้ เรียกว่า “กฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๐๖) ว่าด้วยการลงนิคหกรรมแก่พระภิกษุ
ข้อ ๒ กฎมหาเถรสมาคมนี้ ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในแถลงการณ์คณะสงฆ์เป็นต้นไป
ข้อ ๓ นับแต่วันใช้กฎมหาเถรสมาคมนี้ ให้ยกเลิกบรรดา สังฆาณัติ กติกาสงฆ์กฎองค์การ พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช ข้อบังคับ และระเบียบเกี่ยวกับคณะสงฆ์ที่มีบัญญัติไว้แล้วในกฎมหาเถรสมาคมนี้ หรือซึ่งขัดหรือแย้งกับบทบัญญัติแห่งกฎมหาเถรสมาคมนี้
ข้อ ๔ หลักเกณฑ์และวิธีการปฏิบัติเพื่อการลงนิคหกรรม พร้อมด้วยผู้มีอำนาจลงนิคหกรรม และชั้นยุติแห่งการวินิจฉัยลงนิคหกรรม ให้เป็นไปตามที่กำหนดในระเบียบมหาเถรสมาคม
ข้อ ๕ อธิกรณ์ที่ค้างปฏิบัติอยู่ก่อนวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๐๖ ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของมหาเถรสมาคม
ตราไว้ ณ วันที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๖
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ
สมเด็จพระสังฆราช ประธานกรรมการมหาเถรสมาคม
* ประกาศในแถลงการณ์คณะสงฆ์ เล่ม ๕๑ ภาค ๑๒ ตอนที่ ๒ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๐๖
Views: 13