“อินทรวงศลีลาศฉันท์ ๑๒” ไม่มีในคัมภีร์วุตโตทัย ไม่มีในฉันทศาสตร์ และยังไม่เคยพบในที่ใด แต่ข้าพเจ้าเห็นว่า เมื่อมีอินทรลีลาศฉันท์ ๑๑ แทรกในอินทรวิเชียรฉันท์ ควรได้ปรับปรุงฉันท์อื่นแทรกเข้าไปในกลุ่มฉันท์ ๑๒ อีก จึงกำหนดอินทรวงศลีลาศฉันท์ ๑๒ ขึ้น โดยกำหนดบทหนึ่งมี ๒ บาท ๆ ละ ๒ วรรค บาทหนึ่งมี ๑๒ คำ จึงเรียกว่า “ฉันท์ ๑๒” ทุกบาทประกอบด้วย ต ต ต คณะ และ ร คณะ กำหนดสัมผัสดังนี้ :- คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ ส่งสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒, คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓, และคำสุดท้ายของวรรคที่ ๔ ส่งสัมผัสไปยังคำที่พร้อมจะรับในบทที่จะแต่งต่อไป มีแผนผังและตัวอย่างดังนี้
