“วสันตลีลาศฉันท์ ๑๔” ไม่มีในคัมภีร์วุตโตทัย ไม่มีในฉันทศาสตร์ และยังไม่เคยพบในที่ใด ข้าพเจ้าเห็นว่า เมื่อมีอินทรลีลาศ ๑๑ แทรกในฉันท์ ๑๑ จึงปรับปรุงฉันท์ที่มีลักษณะใกล้เคียงกันให้มีฉันท์ทั้ง ๒ แทรกในฉันท์ ๑๒ และฉันท์ ๑๓ โดยมีอินทรวงศลีลาศฉันท์ เหมันตลีลาศฉันท์ ตามลำดับ ในฉันท์ ๑๔ นี้ จึงกำหนดเพิ่ม “วสันตลีลาศ” แทรกเข้าอีก โดยกำหนดให้บทหนึ่งมี ๒ บาท ๆ ละ ๒ วรรค บาทหนึ่งมี ๑๔ คำ จึงเรียกว่า “ฉันท์ ๑๔” ทุกบาทประกอบด้วย ต ภ ช ต คณะ และครุลอย ๒ ตัวมี มีสัมผัสดังนี้ :- คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ ส่งสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒, คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓, และคำสุดท้ายของวรรคที่ ๔ ส่งสัมผัสไปยังคำที่พร้อมจะรับในบทที่จะแต่งต่อไป มีแผนผังและตัวอย่างดังนี้
