กาพย์สุรางคนางค์ บทหนึ่ง มี ๗ วรรค ๆ ละ ๔ คำ จึงนิยมเรียกว่ากาพย์ ๒๘ บังคับเฉพาะสัมผัส รับสัมผัสนอกบท ด้วยคำท้ายวรรคที่ ๓ วรรคแรกปล่อยว่างไว้ ขึ้นต้นด้วยวรรคที่ ๒ เฉพาะคำสุดท้ายของวรรคที่ ๗ ส่งสัมผัสไปยังคำที่พร้อมจะรับในบทที่จะแต่งต่อไป มีแผนผังและตัวอย่าง ดังนี้
