ส่วนที่ ๒ เขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

ส่วนที่ ๒

เขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาค

——————

          อันคณะสงฆ์  ซึ่งหมายถึง  บรรดาพระสงฆ์ผู้สืบศาสนทายาทลัทธิเถรวาทในประเทศไทย  ได้แก่พระสงฆ์  ๒  คณะ    คือ  คณะมหานิกาย ๑  คณะธรรมยุต ๑  พระสงฆ์ทั้ง ๒  คณะนี้  จัดการปกครองตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์  พ.ศ.  ๒๕๐๕  ซึ่ง แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์  (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๓๕   กล่าวคืออาศัยพระราชบัญญัติทั้ง ๒  ฉบับที่กล่าวนี้  เป็นหลักจัดระบบการปกครอง

        อันอาณาจักรของพระสงฆ์เป็นอาณาจักรพิเศษ ซึ่งอาศัยอยู่ในราชอาณาจักร  โดยมีนามบัญญัติว่า  คณะสงฆ์  หรือเรียกอีกโวหารหนึ่งว่า พุทธจักร  มีหลักการปกครองชั้นอุดมการณ์นั้นคือ พระธรรมวินัย  หรือจะเรียกว่ามีพระธรรมวินัยเป็นธรรมนูญการปกครองก็ถูก  แต่การจะทำให้การปกครองบรรลุตามอุดมการณ์ได้ดีนั้น  ต้องอาศัยพระบรมราชูปถัมภ์เป็นเครื่องดำเนินการ  อันได้แก่พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ดังเรียนแล้ว เป็นหลักกำหนดหลักเกณฑ์ขอบเขตแห่งเขตปกครอง  ขอบเขตแห่งอำนาจ   ขอบเขตแห่งผู้ใช้อำนาจ และวิธีการใช้อำนาจ   เพื่อให้การปกครองคณะสงฆ์มีระบบเป็นแบบแผน  ในมาตรา ๒๑ แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว ได้กำหนดเขตปกครองคณะสงฆ์ส่วนภูมิภาคตามลำดับ เป็น  ๔  ชั้น  คือ

        (๑)  ภาค       

        (๒)  จังหวัด

        (๓)  อำเภอ      

        (๔)  ตำบล

        และในมาตรา ๒๒ วรรค ๒  ให้กำหนดจำนวนและเขตปกครองทั้ง ๔ ชั้น  เป็นกฎมหาเถรสมาคม กล่าวคือให้ตรากฎมหาเถรสมาคมกำหนดไว้   เจ้าคณะชั้นใด จะกำหนดเอาตามใจชอบมิได้  ดังนั้น มหาเถรสมาคมจึงตรากฎมหาเถรสมาคมฉบับที่ ๑๔  ขึ้นเป็นหลักเกณฑ์ และในกฎมหาเถรสมาคมดังกล่าวได้กำหนดให้วางระเบียบมหาเถร- สมาคม  กำหนดวิธีการปฏิบัติไว้อีกชั้นหนึ่ง

Views: 11