บทที่ ๖ การดำเนินกิจการคณะสงฆ์

บทที่ ๖

การดำเนินกิจการคณะสงฆ์

—————————–

        ในบทนี้    ขอกำหนดการดำเนินกิจการคณะสงฆ์เป็นแม่บท     เพราะเห็นว่า  พระสังฆาธิการและเลขานุการ เป็นศูนย์รวมงานการคณะสงฆ์และการพระศาสนาทุกอย่าง  ทั้งที่ระบุไว้ในระเบียบการปกครองคณะสงฆ์ทั้งที่มิได้ระบุไว้   พระสังฆาธิการและเลขานุการ จึงจำต้องศึกษาวิธีดำเนินกิจการเกี่ยวกับการคณะสงฆ์และการพระศาสนา  ให้เข้าใจโดยละเอียดและถูกต้องชัดเจน

        อันการปกครองคณะสงฆ์หรือสังฆมณฑลนั้น  ยึดพระธรรมวินัยเป็นหลักชั้นอุดม- การณ์ และพระราชบัญญัติคณะสงฆ์เป็นหลักจัดรูปแบบและระเบียบการปกครอง  โดยทางราชอาณาจักรได้ตราพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ให้จัดรูปแบบการปกครองระดับต่าง ๆ   และในพระราชบัญญัติ ได้ให้อำนาจจัดหลักเกณฑ์และวิธีการดำเนินกิจการคณะสงฆ์และการพระศาสนาไว้ตามความเหมาะสม แต่มิให้ขัดหรือแย้งกับพระธรรมวินัยและกฎหมาย  เพราะจุดยืนของคณะสงฆ์คือพระธรรมวินัยและกฎหมาย  ดังนั้น  จึงมีบท บัญญัติเพื่อการดำเนินกิจการคณะสงฆ์ในรูปแบบต่าง ๆ มี  กฎมหาเถรสมาคม  กฎ กระทรวง  และบทบัญญัติอื่น

        อนึ่ง กฎหมายที่ให้อำนาจจัดระบบการปกครองนั้น ได้กำหนดให้ถือว่าผู้ปกครองคณะสงฆ์และไวยาวัจกร เป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา  โดยชัดแจ้ง  พระสังฆาธิการทุกรูป จึงต้องมีฐานะเป็นเจ้าพนักงานเหมือนกับข้าราชการของแผ่นดินอีกส่วนหนึ่งด้วย  และการปฏิบัติหน้าที่ของพระสังฆาธิการทุกระดับ  ต้องเป็นไปโดยถูกต้องตามหลักนิติธรรม  ต้องยึดความถูกต้อง  สะดวก  รวดเร็วและเป็นธรรม  เป็นหลักการจะเป็นเช่นนั้นได้ ต้องอาศัยความรู้ความฉลาดและความสามารถเป็นเครื่องมือ  ดังนั้น  พระสังฆาธิการและเลขานุการต้องศึกษาต้องทบทวนให้เกิดความเข้าใจตามลำดับ ให้เข้าใจในความเฉพาะบทและแนวปฏิบัติได้อย่างชัดเจน 

        ในบทนี้จะถอดความจากตัวบทนั้น ๆ  เฉพาะที่เป็นหลักเกณฑ์และวิธีการที่ควรทราบมาเรียนถวายเป็นแนวปฏิบัติ  โดยจะเน้นหลักเกณฑ์แต่ละอย่างและวิธีปฏิบัติเป็นจุดสำคัญ และบางเรื่องชี้พอเป็นแนวทาง บางเรื่องจักทำตัวอย่างประกอบให้ชัดเจน  โดยจะยึดการคณะสงฆ์และการพระศาสนา ตามความในพระราชบัญญัติและกฎมหาเถร-สมาคม ฉบับที่ ๒๓ (พ.ศ. ๒๕๔๑) ว่าด้วยระเบียบการปกครองคณะสงฆ์  มาเป็นหลักยืน  การคณะสงฆ์และการพระศาสนาดังกล่าวนั้น  แยกตามลักษณะเป็น  ๗  การ  คือ

          การรักษาความเรียบร้อยดีงาม  (การปกครอง)

          การศาสนศึกษา

          การศึกษาสงเคราะห์

          การเผยแผ่พระพุทธศาสนา

          )  การสาธารณูปการ

          การสาธารณสงเคราะห์

          )  การนิคหกรรม

        ในบทนี้ จักนำการทั้ง ๗ นำมาเป็นบทเรียนตามลำดับ โดยจะเน้นให้ชัดเจนเฉพาะที่เห็นว่าอำนวยประโยชน์แก่พระสังฆาธิการและเลขานุการในส่วนภูมิภาคเป็นสำคัญ  และกำหนดแบ่งเป็นบทเรียนเป็นส่วนและแยกจากส่วนเป็นตอน บางส่วนหรือบางตอนจะกล่าวถึงเพียงโครงสร้าง  บางส่วนและบางตอนจะเรียนถวายรายละเอียดแห่งวิธีปฏิบัติโดยชัดเจน    พอจะถือเป็นแนวปฏิบัติงานคณะสงฆ์ตามอำนาจหน้าที่ได้   ดังจะเรียนถวายต่อไป